ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΙΚΡΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ

     Οι παρακάτω συνοπτικές περιγραφές  πειραμάτων έχουν ήδη αναφερθεί στα αντίστοιχα κεφάλαια. Εδώ παρουσιάζονται συνολικά.

    Υπενθύμιση: όσο απλό και ακίνδυνο και αν είναι ένα πείραμα, έστω και για τυπικούς λόγους πρέπει να λαμβάνονται τα ενδεικνυόμενα μέτρα προφύλαξης

EΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

1) Διάλυμα Na₂S₂O₃, από 0,1Μ έως 0,6Μ, το χωρίζουμε σε δύο μέρη που να έχουν αναλογία όγκων 2:1. Στο διάλυμα μικρότερου όγκου προσθέτουμε νερό ώστε ο όγκος του να εξισωθεί με το άλλο. Έτσι προκύπτουν δύο διαλύματα από τα οποία το ένα έχει διπλάσια συγκέντρωση από το άλλο. Σε καθένα από τα διαλύματα αυτά προσθέτουμε ταυτόχρονα την ίδια ποσότητα διαλύματος υδροχλωρικού οξέος και παρατηρούμε ότι το διάλυμα που έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση Na₂S₂O₃ θολώνει γρηγορότερα από το άλλο.

2) Δημιουργούμε δύο αιωρήματα κόρν φλάουρ (αμυλούχου σκόνης), σε δύο διαλύματα H₂O₂ από τα οποία το ένα να έχει περίπου διπλάσια συγκέντρωση από το άλλο (Διάλυμα οξυζενέ των φαρμακείων, αραιωμένο στο τετραπλάσιο και οκταπλάσιο του όγκου του με προσθήκη νερού). Σε καθένα από αυτά ρίχνουμε ταυτόχρονα την ίδια ποσότητα διαλύματος KI περίπου 2% w/v και παρατηρούμε ότι στο ποτήρι με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σε H₂O₂ το αιώρημα χρωματίζεται ταχύτερα γαλάζιο.

3) Σε δοκιμαστικό σωλήνα ρίχνουμε διάλυμα υδροχλωρικού οξέος περίπου 3Μ ώστε να γεμίσει κατά το 1/3 και σε έναν άλλο δοκιμαστικό σωλήνα  διάλυμα υδροχλωρικού οξέος περίπου 1Μ. Στη συνέχεια σε κάθε δοκιμαστικό σωλήνα ρίχνουμε τεμαχίδιο Zn και παρατηρούμε ότι στο πυκνότερο διάλυμα, η παραγωγή των φυσαλίδων είναι εντονότερη.

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

1) Κορεσμένο διάλυμα CuSO₄ το αραιώνουμε στο τριπλάσιο του όγκου του και το χωρίζουμε σε δύο περίπου ίσα μέρη. Το ένα από αυτά το θερμαίνουμε σε υδρόλουτρο, ενώ το άλλο το ψύχουμε σε πάγο. Στη συνέχεια βυθίζουμε ταυτόχρονα στο καθένα από αυτά, από ένα σιδερένιο καρφάκι και παρατηρούμε ότι στο θερμότερο διάλυμα, το καρφάκι επικαλύπτεται ταχύτερα από χαλκό. Αν η ποσότητα των διαλυμάτων είναι σχετικά μικρή, παρατηρούμε αλλαγή στο χρώμα τους, πρώτα στο θερμότερο και στη συνέχεια στο ψυχρότερο.

2) Σε δύο δοκιμαστικούς σωλήνες ρίχνουμε διάλυμα υδροχλωρικού οξέος περίπου 2Μ, ώστε οι σωλήνες να γεμίσουν κατά το 1/3. Τον έναν σωλήνα θερμαίνουμε σε υδρόλουτρο, ενώ τον άλλον τον ψύχουμε σε πάγο. Στη συνέχεια σε κάθε δοκιμαστικό σωλήνα ρίχνουμε τεμαχίδιο Zn και παρατηρούμε ότι στο θερμότερο διάλυμα η παραγωγή των φυσαλίδων είναι εντονότερη.  

    ΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ

 Σε δύο δοκιμαστικούς σωλήνες βάζουμε μικρή ποσότητα KClO₃  και στον ένα από αυτούς μικρή ποσότητα MnO₂ . Θερμαίνουμε ταυτόχρονα και ομοιόμορφα τους δύο δοκιμαστικούς σωλήνες και με μία μισοσβησμένη παρασχίδα, ανιχνεύουμε το Ο₂ το οποίο παράγεται εντονότερα στον σωλήνα με τον καταλύτη.

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΎ ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ

 Αν σε KMnO₄ που βρίσκεται σε λεπτό διαμερισμό ρίξουμε δύο σταγόνες  γλυκερίνης, σχεδόν αμέσως θα προκληθεί ανάφλεξη της γλυκερίνης. Αντίθετα αν  το KMnO₄  δεν βρίσκεται σε λεπτό διαμερισμό η ανάφλεξη θα καθυστερήσει ή δεν θα πραγματοποιηθεί.     

1) Λεπτομερής παρουσίαση εργαστηριακής άσκησης

2) Λεπτομερής παρουσίαση εργαστηριακής άσκησης, με διεξαγωγή μετρήσεων και κατασκευή διαγράμματος